Zabić drozda- Harper Lee

Ogłaszam wszem i wobec, że właśnie odkryłam kolejną książkę, której tytuł zapiszę pod hasłem "Ulubione/ukochane/niezapomniane". Zabić drozda podbiło moje serce! Powieść to znana, powszechnie doceniana, znajdującą się na listach książek, które trzeba przeczytać. Od samego początku spodziewałam się zatem, że czeka mnie dobra, ciekawa lektura, ale nie wiedziałam, że aż tak mnie oczaruje! 

Pierwsza połowa książki to relacje z życia rodzeństwa- Skaut i Jema o nazwisku Finchowie. To dzieci bardzo szczęśliwe, na początku powieści na tyle małe, że jeszcze żyjące w błogiej nieświadomości, która pozwala im na beztroskie zabawy, szczery śmiech i wyobraźnię bez granic. Ich życie to idylla, zwłaszcza, że w zasięgu ręki zawsze mają bezpieczną opokę w postaci mądrego ojca i czarnoskórą, zawsze pomocną służącą.

Nadchodzi jednak lato, które zmieni ich życie i zakłóci spokój ducha oraz da niemałą lekcję życia. Chodzi o sprawę sądową Toma Robinsona, którą Atticus Finch (ojciec dzieci) zajmuje się jako prawnik. Tom to czarnoskóry, młody mężczyzna, który został oskarżony przez białą dziewczynę, że rzekomo ją zgwałcił. Atticus ma go bronić.

 

Wspomnieć należy o tym, że akcja toczy się w  południowych Stanach Zjednoczonych, są lata 30. Nie muszę już chyba dodawać, jak wtedy wyglądało życie czarnoskórych Amerykanów. Sytuacja, w której znalazł się wtedy Tom Robinson, z góry była przegrana. Słowo czarnego przeciwko białym (choćby nie wiadomo, jak sensowne i racjonalne) nie znaczyło nic...Sprawa Toma urosła do rangi symbolu, na jego rozprawę przybyło całe miasteczko i ludzie z jego okolic. Gdzieś tam wśród przepełnionej galerii, siedzieli Jem i Skaut obserwujący przebieg rozprawy oraz swojego ojca w akcji .Z każdą minutą coraz mocniej uświadamiali sobie, w jakim społeczeństwie żyją. 


Ogromne emocje towarzyszyły mi podczas czytanie tej książki! Byłam tak BARDZO ZŁA na tych ludzi, na ławę przysięgłych, na ich głupotę, niesprawiedliwość, ograniczenie, tchórzostwo! Po prostu chwilami aż się gotowałam ze złości, chwilami zaś ogarniał mnie smutek i żal. Spośród tej całej chmary ludzi z klapkami na oczach, Atticus Finch był jednym z niewielu, który w takiej sytuacji  pozostał człowiekiem mądrym, sprawiedliwym i wrażliwym. Człowiekiem wyzbytym uprzedzeń, który nie patrzy na kolor skóry. Na tyle odważnym, by walczyć ze świadomością, że poniesie porażkę. I do tego wspaniałym ojcem! Postać Atticusa zrobiła na mnie naprawdę wielkie wrażenie i stała się jedną z moich ulubionych. 

Jestem pewna, że Zabić drozda przeczytam jeszcze nie jeden raz. To jest po prostu piękna książka, bez żadnego naciągania. Do tego mądra i pouczającą. Jak dla mnie- idealna. Nie dostrzegam w niej absolutnie żadnego minusu. Teraz tylko pozostaje mi zobaczenie filmu, który podobno jest równie dobry i ciekawy! Zobaczymy. :)

J.