"Nasze rozstania" David Foenkinos

Lubię Davida Foenkinosa i raczej nic już tego nie zmieni. Oczarował mnie światem, który wykreował w „Delikatności” zarówno w książce jak i filmie, poza tym podobają mi się jego oczy- są moim zdaniem pełne wrażliwości. Dlatego nie napiszę nic szczególnie krytycznego o kolejnej jego powieści, którą miałam przyjemność przeczytać, mimo że „Naszym rozstaniom” pewnie można by co nieco zarzucić.

Historia zaczyna się podobnie, jak w „Delikatności”. Kobieta i mężczyzna zwracają na siebie uwagę w bardzo nietypowy sposób. Fritz (tak, tak, dziwaczne imię, jak na bohatera francuskiej książki) zwraca uwagę na Alice w momencie, gdy ta odgarniając włosy po drodze zahacza o nos. Ten drobny gest tak bardzo go urzeka, że zakochuje się w dziewczynie. 

Alice i Fritz, choć bardzo się kochają, nie potrafią ze sobą żyć. I właśnie o tym jest, jak sam tytuł wskazuje, jest książka Foenkinosa. O miłości i tym, jak trudno stworzyć związek, który nie sypie się na każdym kroku, jak domek z kart. 

Pod wieloma względami „Nasze rozstania” są bardzo podobne do „Delikatości” i choć z jednej strony można powiedzieć, że jest to ich zaleta, to z drugiej strony, używając kolokwializmu, odważam się rzec, że trochę to na jedno kopyto pisane.
Znów jest to książka na jeden wieczór. 
Znów autor piszę pięknymi i „okrągłymi” zdaniami.
Znów balansuje zgrabnie na granicy dramatu i groteski. 

Doceniam Foenkinosa najbardziej za dwie rzeczy- za to jak potrafi pisać o uczuciach i jak ładnie je analizuje. I za to, jak potrafi rozbawiać. Czytając „Nasze rozstania” nie raz się uśmiechałam, a momentami nawet śmiałam. Nie raz też byłam wzruszona. 

Jedna rzecz mocno mnie rozczarowała w powieści. Nie bardzo przypadli mi do gustu bohaterowie. Jak dla mnie byli trochę nijacy, a Fritz w zasadzie mnie irytował- myślę, że wiele kobiet będzie miało podobne odczucia. 

Nie udało się też moim zdaniem wytworzyć Foenkinosowi takiej magii, jaką czuć było na każdej stronie „Delikatności”. Dlatego „Nasze rozstania” polecam, jako książkę, z którą można spędzić miły wieczór i się zrelaksować, natomiast nie oceniam jej szczególnie wysoko, choć  jak już wspomniałam- Foenkinosa lubię i już! 

M.